آب يکي از عوامل تشکيل دهنده اکوسيستم هاي مرتعي و فاکتورهاي تعيين کننده در طبقه بندي و وضعيت مراتع شناخته شده است. آب مهمترين شاخص در تعريف بهره وري مرتع تلقي شده به نحوي که سودآوري مرتع بدون حضور آب مفهوم عيني نخواهد داشت. وجود منابع آبي در مراتع و نحوه پراکنش آن، بهره برداري از سيستمهاي را شکل داده، نوع مديريت، نحوه سرمايه گذاري، سيستمهاي دامداري و توسعه سرزمين را تعيين مي نمايد. استفاده درست و اصولي از منابع آبي موجود در يک اکوسيستم مرتعي، تعادل اکولوژيک در سيستم را فراهم کرده، و در صورتيکه بتوانيم ارزش کمي و ريالي آن را در بهره وري از اکوسيستم لحاظ نمائيم، به وضوح اهميت اقتصادي آب در مرتع تشريح خواهد شد. انواع روشهاي استحصال و نگهداشت آب در مراتع مبتني بر روشهاي بيولوژيکي و مکانيکي بوده که اعم آنها را مي توان در انجام عملياتي نظير سيستمهاي جمع آوري آب، استفاده از آب چاه، قنات، چشمه، کاهش تبخير از سطح خاک و گياه، انتخاب و مديريت گياهان و … دنبال نمود. امروزه ارزش ريالي و اقتصادي آب در مديريت مراتع تنها بر اساس هزينه هاي توليد و نگه داري آن استوار مي باشد. در نتيجه با توجه به انواع تکنيک هاي توليد و نگه داري آب و تنوع اقليمي، قيمت و ارزش آب در مراتع مختلف استان گلستان متفاوت بوده، اين رقم براي شرايط مراتع خشک و نيمه خشک استان گلستان بين 5-10 ريال به ازاي هر ليتر تعيين مي گردد.