واحدهاي سنگ چينه اي سازند سروك در چاه اهواز 63، داراي ضخامتي حدود 760 متر بوده و در كرتاسه بالايي (سنومانين) نهشته شده است. اين سازند با ناپيوستگي هم شيب بر روي سازند كژدمي قرار گرفته است. مرز بالايي آن با سازند ايلام (سانتونين) به طور ناپيوستگي فرسايشي (Disconformity) مي باشد. 11 ميكروفاسيس تشخيص داده شده است، كه در چهار گروه محيطي؛ درياي باز، سد، لاگون و پهنه جزر و مدي نهشته شده اند. از آنجايي كه تفكيك و شناسايي دو سازند سروك و ايلام در اين چاه، به دليل شباهت هاي سنگ شناسي، مشكل است، در اين تحقيق سعي شده با استفاده از شواهد ژئوشيميايي نظير تغييرات عناصر فرعي Sr، Na، Mn و Fe، نسبت هاي Sr/Na و Sr/Mn و ايزوتوپ هاي اکسيژن و کربن مرز بين اين دو سازند تعيين گردد.