بهره برداري از مخازن هيدروکربوري پس از مدتي به خاطر آسيب هاي سازند کاهش مي يابد. آسيب سازند در منطقه نزديک دهانه چاه، توليد را بطور قابل توجهي کاهش مي دهد. زيرا توليد از چاه توسط اين منطقه کنترل مي شود. يکي از روش هاي کاربردي که هزينه و زمان بهره برداري را کاهش و ضريب بهره دهي مخازن را افزايش مي دهد، اسيدکاري است. اين روش که براي رفع آسيب هاي سازند و افزايش نفوذپذيري مخازن مي باشد، در ايران نيز به کار گرفته مي شود. افزايش نفوذ پذيري سنگ مخزن توسط اسيد ممکن است با خورده شدن خود سنگ مخزن و يا ذراتي که باعث انسداد خلل و فرج موجود در سنگ مخزن گرديده اند انجام گيرد. عمليات انگيزش توسط اسيد به منظور افزايش توليد چاه هاى نفت و گاز به طور گسترده انجام مى شود که عمده ترين عمليات انگيزش، اسيدکاري ماتريسي مى باشد. در اين پژوهش، عمليات اسيدکاري ماتريسي براي مخازن کربناته شبيه سازي شده است. مدلسازي اين فرايند در سيستم استوانه اي و براي دو بعد r و θ انجام شده است. نتايج حاصل از اين شبيه سازي با نتايج حاصل از نرم افزار StimCADE مقايسه گرديد. نتيجه اين مقايسه نشان دهنده تطابق قابل قبولي بين نتايج مي باشد. پس از اطمينان از جواب اين مدلسازي تاثير فرايند اسيدکاري ماتريسي بر تراوايي و ضريب پوسته نشان داده شده است.