چکیده: ارزیابی پیامدهای زیست محیطی (EIA) یکی از مهمترین ابزارهای مدیریتی است که در سرتاسر دنیا به منظور دست یابی به توسعه پایدار بطور گسترده و فراوان مورد استفاده قرار گرفته است. در ایران نیز در تاریخ 23/1/73 بر اساس صورتجلسه شورای عالی حفاظت محیط زیست انجام ارزیابی زیست محیطی برای برخی از پروژه ها الزامی گردید.
تهیه گزارشات با کیفیت بالای EIA یکی از مولفه های اثربخشی EIA در عمل می باشد. در این تحقیق با الهام گیری و ایجاد تغییراتی در بسته بازنگری(Lee et al. 1999) Lee and colley ، تعداد 69 گزارش EIA مورد بازنگری قرار گرفته است. تجزیه و تحلیل های بعمل آمده بیانگر آن است که بخش های مهمی از گزارشات EIA توجه کافی به آنها نشده است که مهمترین موارد آن عبارتند از: ضعف در کمی نمودن پیامدها، ضعف شدید برنامه های مدیریت محیط زیست و برنامه های پایشی، ضعف شدید در تفکیک انواع اثرات بویژه اثرات تجمعی، ضعف شدید در بررسی گزینه ها و ضعف شدید در ارایه اطلاعات لازم برای تصمیم گیری.
این بررسی با مرور تعدادی از گزارشات ارزیابی زیست محیطی، پیشنهاداتی جهت بهبود فرآیند EIA و تهیه گزارشات آن در کشور ارائه داده است.
کلیدواژگان: ارزیابی پیامدهای زیست محیطی، کیفیت گزارشات EIA، اثربخشی، ایران
|