این استاندارد در آزمایشگاه های تحقیقاتی مربوط به آنالیز آب، سازمان حفاظت محیط زیست و صنایع دفاع کاربرد دارد.

هدف از تدوین این استاندارد ارائه روشی برای تعیین مواد قابل انفجار و ترکیب های وابسته، در آب های آشامیدنی، آب های زیرزمینی و آب های سطحی است.
مواد در نمونه آبی توسط استخراج فاز جامد با استفاده از یک جاذب سطحی بر پایه پلی استایرن/ دی وینیل بنزن، تغلیظ شدند. پس از شستشو با یک مخلوط حلال، محصول شویش، تغلیظ شده و مواد به وسیله کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) جدا و با استفاده از یک آرایه دیود نوری ماورای بنفش آنالیز گردیدند.
ارائه روشی مناسب برای تعیین مواد قابل انفجار و ترکیب های وابسته نظیر نیتروتولوئن ها، نیتروآمین ها، نیترات استرها، و ترکیب های مربوط (محصولات جانبی و فرآورده های حاصل از تجزیه) از نتایج طرح می باشد.