چکیده: ناباروری در مردان تابع عوامل متعددی می باشد. از میان این عوامل می توان به پروتامین اشاره نمود که در هسته اسپرو انسان دو نوع پروتامین 1 و پروتامین 2 وجود دارد. پروتامین، یک پروتئین متصل شونده به DNA هسته اسپرم است و دارای اهمیت فراوانی بوده و نقش متراکم سازی مضاعف DNA در سر اسپرم در طی اسپرمیوژنز را بر عهده دارد. کاهش در بیان پروتامین باعث ناباروری مردان می گردد. در این مطالعه توالی ژنی 273 فرد نابارور از دو گروه الیگواسپرمی و آزواسپرمی در مقایسه با 35 فرد بارور دارای سابقه حاملگی جهت شناسایی دو پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی Single Nucleotide Polymorphismدر ژن های پروتامین نوع 1 و 2 با استفاده از تکنیک PCR-RFLP مورد بررسی قرار گرفتند. این دو پلی مورفیسم عبارتند از: 1) پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی G197T مورد بررسی در ژن پروتامین 1 که منجر به تبدیل اسید آمینه آرژینین به سرین در یک ناحیه حفاظت شده می شود. 2) پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی C248T مورد بررسی در ژن پروتامین 2 که منجر به تبدیل کدون اسید آمینه گلوتامین به کدون پایانی می شود. پس از بررسی های انجام شده هیچ کدام از SNP های ذکرشده در ژن پروتامین 1 و 2 در افراد نابارور و بارور در جمعیت مورد مطالعه مشاهده نشد. از این رو فرض احتمالی ما مبنی بر دلیل ناباروری افراد مورد مطالعه به واسطه وجود SNP های ذکر شده در ژن پروتامین 1 و 2 رد خواهد شد.
کلیدواژگان:
|