چکیده: با آغاز هزاره سوم میلادی و رشد روز افزون صنعت و فن آوری، حفظ منابع طبیعی و بهره برداری به جا، اصولی و آینده نگر از آن اهمیت ویژه ای یافته است. انسان که به مدد فن آوری قدرت استیلا بر طبیعت را یافته این نکته را نیز دریافته است که این نگرش در بسیاری از موارد هدف خشم و قهر طبیعت قرار می گیرد و به هم خوردن تعادل محیط زیست به زیان انسان و آغاز پیامدهای ناخوشایند نسل های فرد است. آب، به عنوان یکی از مهمترین منابع طبیعی، مایه حیات و تداوم پیشرفت و تمدن جوامع بشری دارای اهمیت خاص بوده و در عرصه های بین المللی نقش تعیین کننده داشته است. مقایسه کشورهای واقع در منطقه معتدله با کشورهای مستقر در نواحی خشک و نیمه خشک کره زمین نشان می دهد که کمبود آب به ویژه آب با کیفیت مطلوب یکی از عوامل مهم بازدارنده توسعه کشوری و اقتصادی در اکثر کشورهای در حالت توسعه به خصوص کشورهای واقع در کمربند خشک و نیمه خشک و گرم جهان است.
کلیدواژگان:
|