چکیده: امروزه استفاده از کودهای بیولوژیک به عنوان جایگزین مناسب برای کودهای شیمیایی متداول گشته است و در برخی از موارد نیز به صورت معمول در آمده است. عدم اثرات سو کودهای بیولوژیک سبب شده است که توجه ویژه ای به آن شود. یکی از این نو ع کودها، کود بیولوژیک فسفر می باشد و از آن به عنوان جایگزین کودهای شیمیایی استفاده می شود. در فرآیند تولید کودهای بیولوژیک، یکی از ارکان اصلی تولید، استفاده از حامل مناسب می باشد. بطوری که حامل باید بتواند برای مدت نسبتا طولانی باکتریهای مورد نظر را زنده نگه دارد و کاهش تعداد باکتری زیادی دیده نشود. هدف از انجام این مطالعه بررسی ترکیبات مختلف آلی و معدنی به منظور استفاده از آنها در تهیه حامل بود. موادی که در این مطالعه استفاده شد از اجزای مختلفی از جمله پرلیت، باگاس، زغال، یون، پوسته ذرت و چند نوع محیط مایع بود. نرمولاسیون های بکار رفته به شکل های مختلف و مخلوط نسبت های معینی از ترکیبات فوق بود. همچنین قدرت ماندگاری باکتریها در دو دمای محیط و 4oC نیز مورد مطالعه قرار گرفت و تغییرات مقدار pH نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که بهترین فرمول عبارت بود از ترکیب پولیت و باگاس به نسبت 2/1 وزنی، بطوری که میزان رطوبت حاصل از تلقیح باکتریها معادل 40 درصد باشد. همچنین در ماه های اول تغییر تعداد باکتریها در دو حالت دمای محیط و 4oC با هم زیاد فرق نمی کند ولی برای مدت طولانی تر بهتر است در دمای 4oC نگهداری شوند.
کلیدواژگان: باکتریهای حل کننده فسفات، حامل، پرلیت، باگاس
|