چکیده: -1-1مقدمه دانشمندان گیاه شناس عقیده دارند که جو یکی از قدیمی ترین گیاهان زراعی است و مبدا آن را برخی از دانشمندان آفریقا و عده ای آسیا، بخصوص سوریه می دانند. قدیمی ترین جو از ارقام دو ردیفه وحشی است که در حفاری های جنوب اروپا بدست آمده و معلوم شده که در عصر حجر کشت می شده. این گیاه از شمال سوئد، خاورمیانه تا مصر، همچنین از سطح دریا تا ارتفاع 4000 متری کشت می شده است. نام جو در ایران از کلمه "جاو" که از زبان پهلوی و از کلمه "جو" که از زبان هندی است، منشا گرفته است. در حال حاضر چهارمین غله مهم دنیا محسوب می شود. ایران یکی از کشورهایی است که اکثر نقاط آن از نظر اقلیم شناسی جزء مناطق خشک محسوب شده و در نقاط کم باران واقع شده و بخش عظیمی از اراضی آن شور و یا شور و قلیایی است و بدین لحاظ می توان در آن جو را کشت و زرع نمود. -2-1 موارد مصرف جو زراعت جو در اکثر نقاط دنیا، سابقه ای طولانی دارد. از زمانهای گذشته دانه آن علاوه بر آنکه در تغذیه انسان مورد مصرف داشته، در قنادی ها نیز از آن استفاده می شده و از مالت آن نیز در صنعت و داروسازی استفاده بعمل می آمده و در کارخانجات نشاسته سازی نیز استفاده می شود.
کلیدواژگان:
|