چکیده: اهداف: - بررسی تاثیر آموزه های دینی بر کنجکاوی کودک در مورد مسایل دینی.
- بررسی تاثیر آموزه های دینی بر آشنایی کودک با تربیت دینی (سلام کردن).
- بررسی تاثیر آموزه های دینی بر آشنایی کودک با اعمال مذهبی.
- بررسی تاثیر آموزه های دینی بر آشنایی کودک با اماکن مذهبی.
- بررسی تاثیر آموزه های دینی بر هماهنگی رفتاری کودک با والدین.
مراحل طی شده و روش های اجرایی: روش اجرای این پژوهش آزمایش بوده است. به صورتی که آزمون محقق ساخته ای قبل از آموزش اجرا شد و پس از اجرا آموزش نیز مجددا تکرار شد تا تفاوت بین دو دوره مشخص گردد. برای اطمینان از نتایج بررسی، یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل درنظر گرفته شده است به نحوی که آموزه های دینی تنها درگروه آزمایش آموزش داده شد. گروه کنترل به روند قبلی ادامه داد و سپس نتایج آزمون مجدد در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت. حجم نمونه در این پژوهش 100 نفر بوده است که 50 نفر برای گروه گواه و 50 نفر برای گروه آزمایش در نظر گرفته شده است. در این پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ای چند مر حله ای استفاده شده است به طوری که استان به 3 منطقه شرق، غرب و مرکز تقسیم شده و در هر خوشه 2 مهد کودک انتخاب شده است که یکی از آنها در گروه کنترل ودیگری در گروه آزمایش قرار دارد.
در این پروژه ابتدا از داستان، شعر، نقاشی، رنگ آمیزی و نمایش (در قالب بسته آموزشی که بر اساس ویژگی های روانشناختی کودکان طراحی شده و برای آموزش در اختیار مربی قرار گرفته است) و سپس از پرسشنامه محقق ساخته برای ارزشیابی استفاده شد. روایی این ابزار با استفاده از روش پیش آزمون و ضریب همبستگی آلفای کرونباخ به میزان 78 درصد بدست آمد که میزان روایی قابل قبولی می باشد.
نتایج طرح: نتایج این پژوهش حاکی از تاثیر آموزش دین در دوران کودکی بر آگاهی کودک از مسایل دینی در حد خودش و هماهنگی رفتاری و سازگاری بیشتر با والدین بوده است. به عبارت دیگر میزان کنجکاوی کودکان، سلام کردن، میزان آشنایی با اماکن مذهبی، میزان آشنایی با اعمال مذهبی و میزان محبت و سازگاری با والدین پس از آموزش آموزه های دینی در مهد کودکهای تحت پوشش سازمان بهزیستی افزایش یافت.
کلیدواژگان:
|