چکیده: فرایند زبان آموزی بچه های دارای شنوایی طبیعی شامل شنیدن، حرف زدن، خواندن و نوشتن می باشد که نقص در هریک سبب اختلال در مراحل بعدی و در نهایت کل فرآیند زبان آموزی به خصوص در بچه هائی که به نوعی دچار مشکل شنوایی هستند می شود و توانایی های ارتباطی آنها به نحو چشمگیری تحت تاثیر این اختلال قرار خواهد گرفت.
تشخیص زودهنگام و صحیح کاهش شنوایی نقش اساسی در اقدام به شروع درمان مناسب جهت به حداقل رساندن تاخیر تکاملی در کودکان دارد. با توجه به اینکه از هر 1000 کودک 53 مورد دچار درجاتی از کم شنوایی هستند و تاخیر در تشخیص و مداخله درمانی بر تکامل گفتاری، زبانی و روانی کودک تاثیر می گذارد بر لزوم انجام معاینات غربالگری شنوایی کودکان تاکید شده است.
مطالعه از نوع توصیفی بود که بر روی 251 کودک دختر و پسر 63 ساله مهدهای کودک شهر تهران که توسط مرکز مطالعات رشد و سلامت کودک معاینه شدند انجام شد. روش جمع آوری اطلاعات در قالب پرسشنامه و به صورت معاینه اتوسکوپی دو گوش و آزمون ادیومتری اسکرینینگ فرکانس های پانصد، هزار، دوهزار، چهارهزار در سطح 30 دسی بل HL بود. داده ها پس از جمع آوری وارد کامپیوتر شده و به وسیله آمار توصیفی در نرم افزار آماری Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
در این مطالعه اختلالات شنوایی در دانش آموزان پسر و دختر شیوع یکسانی داشت. میزان کاهش شنوایی در گروه های سنی مختلف نشانگر وجود تفاوت معنی دار در گروه های سنی بود. ده درصد کودکان دارای جرم گوش و 12.4 درصد دارای التهاب پرده تمپان بودند. 7.2 درصد از کودکان مشکوک به کاهش شنوایی بودند.
نظر به شیوع بالای اختلالات شنوایی در بین کودکان سنین مهدکودک انجام تحقیقات وسیع تر و مداخلات گسترده تر و غربالگری های وسیع تر ضروری به نظر می رسد.
کلیدواژگان:
|