مقایسه ارقام «سویا» به عنوان کشت دوم

با استفاده از نتایج حاصل از این مطالعه پروژه تکمیلی تحت عنوان «تهیه شیر سویا به عنوان مکملی برای شیر مادر و مصرف همگانی» تعریف و انجام شده است.

«سویا» یک محصول با اهمیت و پر مصرف به خصوص در تغذیه دام و طیور است. به منظور افزایش سطح کشت و راندمان تولید این محصول تحقیقات زیادی در ایران و جهان صورت گرفته است. این تحقیق که هدف از آن انتخاب بهترین رقم و تراکم برای دست یابی به بالاترین کیفیت و کمیت «سویا»به صورت کشت دوم بوده طی سال های 1368 و 1369 انجام گردید. در این پژوهش پنج رقم سویا شامل «ویلیامز هابیت سنجوری هارکور و استیل» با 4 تراکم 22.5، 30.3، 45 و 90 گیاه در مترمربع در طرح «فاکتوریل» بر پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار، با هم مقایسه شدند. رقم «هابیت» (گروه II) با عملکرد 2973 کیلوگرم در هکتار در سال 1368 و 2510 کیلوگرم در سال 1369 بیش ترین عملکرد را داشت و با داشتن ارتفاع کم و شاخه های فرعی زیاد و کوتاه، بیش ترین مقاومت به «ورس» را از خود نشان داد. رقم «استیل» با عملکرد را داشت. با توجه به میانگین داده های دو سال، رقم «ویلیامز» با 43.17 درصد و رقم«هابیت» با 40.85 درصد به ترتیب بیش ترین و کمترین درصد پروتئین را داشتند همچنین«هابیت» با 40.85 درصد به ترتیب بیش ترین و کمترین درصد پروتئین را داشتند همچنین«هابیت» با 18.34 درصد و «ویلیامز» با 17.23 درصد به ترتیب بیشترین و کمترین درصد روغن را داشتند. به طور کلی با افزایش تراکم درصد پروتئین افزایش و درصد روغن کاهش می یابد. رابطه پروتئین و روغن خام در ترام های مختلف منفی بوده و به نظر می رسد در کشت دوم در مقایسه با کشت رایج درصد پروتئین ارقام افزایش و درصد روغن آن ها کاهش می یابد.