چکیده: این طرح به منظور بررسی آستانه تحمل به خشکی و شوری بر روی گیاه دارویی زنیان انجام شد. برای ارزیابی مقاومت به خشکی زنیان چهار سطح خشکی با فشار اسمزی صفر، -0.19، -0.41 و -0.99 مگاپاسکال با استفاده از محلول پلی اتیلن گلیکول (PEG) 6000 اعمال گردید. برای ارزیابی مقاومت به شوری بذور زنیان از غلظت های صفر، 25، 50، 75، 100، 125 و 150 میلی مول بر لیتر کلرید سدیم استفاده شد. هر دو آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا گردید و هر واحد آزمایشی شامل یک عدد پتری دیش به قطر 7 سانتی متر بود. در هر واحد آزمایشی 30 عدد بذر قرار داده شد و سپس از هر محلول تیماری 6 میلی لیتر به آن اضافه گردید. هر 24 ساعت از بذور جوانه زده یادداشت برداری به عمل آمده و پس از اتمام جوانه زنی، صفات طول ساقه چه و طول ریشه چه و وزن خشک گیاهچه مورد اندازه گیری قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری Spss انجام گرفت.
با توجه به نتایج به دست آمده از این تحقیق افزایش تنش خشکی و شوری به طور معنی داری درصد جوانه زنی بذر زنیان را کاهش دادند. همچنین نتایج به دست آمده نشان دادند که طول ساقه چه و ریشه چه با افزایش سطوح مختلف تنش خشکی و شوری کاهش می یابد.
|