چکیده: تحولی که در ایران از یک قرن پیش شروع شد، یکپارچه نبود و به همین دلیل شکاف میان گروه های اجتماعی را هم در طول و هم در عرض زیاد کرده است.اقوام و قبایل ایرانی نیز مستثنی از این تحول نیستند. قوم بلوچ به عنوان یک قوم ایرانی به دلایل متعددی دیرتر از اقوام دیگر در جریان تغییر و تحول قرار گرفته و در واقع وضعیت امروز سیستان و بلوچستان به لحاظ سطح توسعه اجتماعی و اقتصادی معادل متوسط توسعه در چند دهه قبل کشور است. مطالعات موجود نشان می دهد شاخص توسعه در سال 1375 برای استان سیستان و بلوچستان 0.545 بوده است که آخرین رتبه در میان تمامی استانها است. با وجود این به نظر می رسد قوم بلوچ به دلیل تعامل با دیگر بخش های جامعه و نیز به دلیل تغییرات آموزشی، ارتباطی و غیره در درون خودش در حال از دست دادن برخی عناصر مردم شناسانه و تبدیل شدن به جامعه ای با ویژگی های جامعه شناسانه دیگری است.
این پژوهش متکی بر داده های خام مطالعه «دیدگاه ها و نگرش ها و رفتارهای مردم سیستان و بلوچستان» در تابستان سال 1378 است و بر مبنای این اطلاعات سعی نموده تا ضمن بررسی این عوامل و عناصر فرهنگی قوم بلوچ برحسب دوری و نزدیکی آنها به وضعیت مردم شناسانه و جامعه شناسانه، تاثیر متغیرهای مستقل را بر تحولات و تغییرات این عوامل و عناصر تعیین نماید و سپس با گمانه زنی نسبت به آینده تغییرات، روند ویژگی های مطالعه شده را تعیین نماید.
به عنوان نتیجه گیری کلی از این پژوهش، می توان گفت چگونگی اعمال برخی از متغیرهایی که در اختیار سیاستگذاران است می تواند بر عناصر مورد مطالعه تاثیر بگذارد که از میان این متغیرها می توان به تحصیلات، به کارگیری در مشاغل بخش عمومی و بالاخره کاهش بیکاری اشاره کرد. بهبود این سه متغیر برای بلوچها می تواند به کارکردی تر شدن نگرش ها و رفتارها کمک موثرتری نماید.
|