چکیده: در این مطالعه سعی شده است به محاسبه میزان بهره وری کل عوامل در بخش کشاورزی استان به عنوان پایه و اساس همه تحلیلها و بررسی های روند تغییرات بهره وری پرداخته شود تا بتوان به مقایسه میان وضعیت استان و کل کشور و یا استانهای دیگر پرداخت. لذا در این تحقیق این مهم به عنوان پایه و اساس بسیاری از مطالعات آتی مورد نیاز استان در نظر گرفته شده است. بدین منظور اهدافی شامل محاسبه میزان بهره وری نیروی کار در بخش کشاورزی استان لرستان، محاسبه میزان بهره وری سرمایه در بخش کشاورزی استان لرستان، محاسبه میزان بهره وری زمین در بخش کشاورزی استان لرستان، محاسبه میزان بهره وری انرژی در بخش کشاورزی استان لرستان و شناسایی عوامل موثر بر بهره وری عوامل تولید برای این مطالعه تعریف شده است.
در مرحله اول، منابع موجود و مرتبط با طرح مورد بررسی قرار گرفت و با انجام مطالعات اولیه روی طرح، مبانی نظری و مطالعات انجام شده گردآوری گردید. در مرحله دوم، اطلاعات به فراخور شرایط و موارد به سه روش زیر گردآوری شده است:
1) بخش مربوط به ادبیات موضوع، تعاریف و اصطلاحات و سوابق تحقیقی در زمینه های مرتبط، از روش مطالعه منابع کتابخانه ای مورد استفاده قرار گرفته است.
2) داده های مورد استفاده در مدل اقتصادسنجی از آمارهای رسمی اعلام شده توسط مرکز آمار ایران و وزارت جهاد کشاورزی گرفته شده است.
3) به منظور شناسایی عوامل موثر بر بهره وری، از مطالعه میدانی و پر نمودن پرسشنامه های مدون توسط مدیران کشاورزی استان لرستان استفاده شده است.
در مرحله سوم، بعد از جمع آوری داده ها و انتخاب مدل، ازبین نرم افزارها، نرم افزار EVIEWS استفاده می شود و از میان روش ها نیز از روش داده های سری زمانی استفاده می گردد. جامعه آماری بخش کشاورزی و نمونه آماری عوامل تولید بخش کشاورزی می باشد.
روش تحقیق ترکیبی از شیوه تحقیقی توصیفی، تجربی و علی می باشد. ابتدا تحلیل پیرامون متغیرهای اساسی در طول دوره مورد مطالعه ارائه شده است سپس با استفاده از روشهای مختلف از جمله روش تابع تولید، بهره وری عوامل تولید محاسبه شده و آنگاه با مطالعه میدانی و تکمیل پرسشنامه از طریق مراجعه به مدیران، نسبت به شناسایی عواملی موثر بر بهره وری اقدام شده است. نتایج: به منظور ارتقاء بهره وری عوامل تولید در بخش کشاورزی استان پیشنهاداتی ارائه شده است که چند مورد از این پیشنهادات در ادامه آورده شده است:
1. جذب و به کارگیری نیروی کار متخصص
2. مدون و منسجم نمودن تجربیات کشاورزان مجرب و به کار گیری آنها
3. گسترش فرهنگ کار
4. سهیم نمودن نیروی کار در منافع ناشی از بهره وری
5. برگزاری کلاس های آموزشی و ترویجی به منظور توانمندسازی کشاورزان در به کارگیری فناوری های نوین
|