در ارتباط با مطالعاتی درباره شوری و اثرات آن در گیاهان مرتعی مقاوم، منطقه ای را جهت تحقیق در شهرستان دامغان از مزرعه طالوتا کویر حاج علی قلی (چاه جم) انتخاب نموده و در آن تیپهای مختلف گیاهی را تشخیص دادیم که این تیپها همان گیاهان غالب منطقه بودند که بدین شرح می باشند:
1- Artemisia herba alba & Pteropyrum olivieri
2- Anabasis aphylla & Lycium depressum & Prosopis farcfa
3- Tamarix. Sp & Halocnemum stobilaceum
4- Halocnemum stobilaceum & Halostachys bellangeriana
5- Halocnemum strobilaceum & Limonium iranicum
6- Alhaji camelorum
و در این تیپهای گیاهی خاکهای منطقه بترتیب عبارتند از: رگرسول، رسوبی، رسوبی، شور واکسترنال سولونچاک.
روش مطالعه جهت تعیین تیپهای گیاهی همان روش پلات گذاری بوده و در تجربه گیاه و خاک از روشهای متداول که در قبل مشروحا آورده می شود، استفاده می کنیم و به منظور نامگذاری خاک از طبقه بندی قدیم استفاده کردیم.
فاکتورهایی چون EC, PH، رطوبت و... در خاک و فاکتورهایی مانند سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، کلروسولفات مشترکا در خاک و گیاه تجزیه شده و به کمک معادلات رگرسیون که در اثر رابطه سه نمونه گیاه و سه نمونه خاک بدست آمد ارتباطات بین عناصر خاک و گیاه بدست آمد و به علاوه در محدوده های مختلف هدایت الکتریکی، گیاهان گوناگون مقاومت بدست آمده که با توجه به مراجع مختلف گیاهان دیگری جهت کشت در منطقه مورد نظر پیشنهاد گردید و نتایج مهم دیگر که از این مطالعه فراهم می گردد سنجش بعضی عناصر به کمک عناصر دیگر (که به سهولت بدست می آید) و استفاده از تجربه عناصر در گیاه در تغذیه دامهای مرتعی می باشد.
بررسی سطح سفره آبی از کارهای دیگری است که در اثر لوله گذاری در تیپ های مختلف گیاهی انجام شده است. در پایان لازم است تذکر داده شود که این بررسی ها در طی دو فصل بهار (فصل رشد گیاه) و تابستان (فصلی که خشکی و شوری به ماکزیمم مقدار خود رسیده است) انجام گردیده است.