چکیده: ارزیابی آسیب پذیری آبخوان برای توسعه، مدیریت و تصمیمات کاربردی اراضی، نحوه پایش کیفی منابع آب زیرزمینی و جلوگیری از آلودگی آب زیرزمینی بسیار مفید است. روش های DRASTIC و GODS به طور وسیعی برای ارزیابی آسیب پذیری در مقیاس ناحیه ای مورد استفاده قرار گرفته اند. این تحقیق با هدف پهنه بندی آسیب پذیری آبخوان دشت جوین، تحلیل حساسیت مدل DRASTIC برای آگاهی از میزان تاثیرپذیری مدل از پارامترهای مختلف و مقایسه نتایج حاصل از مدل های DRASTIC و GODS انجام شده است. مقایسه نتایج حاصل از مدل های DRASTIC و GODS نشان می دهد که در هر دو روش GODS محدوده آسیب پذیری آبخوان دشت جوین در دو گروه آسیب پذیری کم و متوسط قرار می گیرد. در روش GODS محدوده آسیب پذیری کم 35 درصد و آسیب پذیری متوسط 65 درصد و در روش DRASTIC آسیب پذیری کم 49 درصد و آسیب پذیری متوسط 51 درصد از مساحت دشت را به خود اختصاص داده است. مقایسه این دو روش نشان می دهد که روش DRASTIC آسیب پذیری آبخوان را کمتر از روش GODS برآورد می کند. تحلیل حساسیت به دو روش تک پارامتری و حذف پارامتر انجام شده است. در روش تک پارامتری حساسیت شاخص آسیب پذیری DRASTIC به پارامترهای منطقه غیراشباع، محیط آبخوان، نوع خاک، توپوگرافی، عمق آب زیرزمینی، تغذیه خالص و هدایت هیدرولیکی به ترتیب کاهش می یابد و در روش حذف پارامتر حساسیت آسیب پذیری آبخوان به پارامترهای منطقه غیراشباع، عمق آب زیرزمینی، میزان تغذیه، هدایت هیدرولیکی، محیط آبخوان، توپوگرافی و خاک کاهش می یابد.
کلیدواژگان:
|