بررسی اثر تنش خشکی و شوری بر شاخصه های جوانه زنی و رشد اولیه گیاه دارویی زنیان

اهداف: این آزمایش بمنظور بررسی آستانه تحمل به خشکی و شوری بر روی گیاه دارویی زنیان انجام شد.
مراحل طی شده و روش های اجرایی: برای ارزیابی مقاومت به خشکی زنیان چهار سطح خشکی با فشار اسمزی صفر، -0.19، -0.41 و -0.99 مگاپاسکال با استفاده از محلول پلی اتیلن گلیکول (PEG) 6000 اعمال گردید. برای ارزیابی مقاومت به شوری بذور زنیان از غلظت های صفر، 25، 50، 75، 100، 125و 150 میلی مول در لیتر کلرید سدیم استفاده شد. هر دو آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا گردید و هر واحد آزمایشی شامل یک عدد پتری دیش به قطر 7 سانتی متر بود. در هر واحد آزمایشی 30 عدد بذر قرار داده شد و سپس از هر محلول تیماری 6 میلی لیتر به آن اضافه گردید. هر 24 ساعت از بذور جوانه زده یادداشت برداری به عمل آمده و پس از اتمام جوانه زنی، صفات طول ساقه چه و طول ریشه چه و وزن خشک گیاهچه مورد اندازه گیری قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام گرفت.
نتایج طرح: با توجه به نتایج بدست آمده از این آزمایش افزایش تنش خشکی و شوری به طور معنی داری درصد جوانه زنی بذر زنیان را کاهش دادند. همچنین نتایج بدست آمده نشان دادند که طول ساقه چه و ریشه چه با افزایش سطوح مختلف تنش خشکی و شوری کاهش می یابد.