چکیده: زمین های کشاورزی، توسعه نواحی عقب مانده، تجدید ساخت شهرهای تخریب شده، یکپارچه سازی روستاها، ایجاد فضای مناسب برای اسکان کارگران بخش صنعت، تمرکز زدایی، جلوگیری از رشد پایتخت ها، هویت علمی و توزیع فضایی صنعت و جمعیت نیز به کار گرفته شد.
با افزایش جمعیت کلان شهرهای کشورهای در حال توسعه، توسعه کالبدی این شهرها در مسیری غیر معقول قرار گرفته است و زندگی شهرواندان و اقشار تازه شهرنشین شده با معضلات تازه ای مواجه شده است. عوارض ناشی از تراکم های مسکونی و جمعیتی، معضلات زیست محیطی از قبیل آلودگی های صوتی، اتلاف بیش از اندازه وقت شهروندان در ترددهای روزانه بین محل کار و سکونت را می توان از جمله این معضلات برشمرد.
مهاجرت های بی رویه به سوی شهرهای بزرگ و مشکلاتی که به آن اشاره شد. سیاستگزاران و برنامه ریزان شهری را با این واقعیت روبه رو ساخت که کالبد شهرهای با کلیه تمهیدات از قبیل نوسازی ها و بازسازی بافت های قدیمی و فرسوده در عمل قادر به تامین مسکن و دیگر نیازهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، ورزشی وسایر نیازهای شهروندان نمی تواند باشد.
کلیدواژگان:
|