چکیده: کشورهای دارای پوشش جنگلی محدود، جهت تامین خمیر کاغذ و فرآورده های کاغذی مورد نیاز خود، راهکارهای ویژه ای را درنظر می گیرند که مهم ترین آنها استفاده از منابع غیرچوبی مانند باگاس، کنف، بامبو، کاه، گندم و برنج است. پرواضح است که ایران در زمره کشورهای فوق است.
از این رو از دیرباز از باگاس برای تامین بخشی از نیازهای سلولزی خود استفاده می نماید. اما افزایش جمعیت ایران از یکسو و اجرای برنامه های توسعه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشور از سوی دیگر، یافتن منابع جدید سلولزی برای تامین کاغذ و فرآورده های کاغذی به عنوان محصولات استراتژیک در عرصه جهانی را ضروری می نماید. در این میان کنف به علت دارا بودن ویژگی های منحصر به فرد دارای قابلیت تولید خمیر کاغذی است که از یکسو مشابه خمیر پهن برگان (خمیر حاصل از مغز کنف) و از سوی دیگر خمیر کاغذ مشابه سوزنی برگان (خمیر حاصل از پوست کنف) است.
استفاده از این گیاه موجب جلوگیری از خروج مقادیر بسیار بالای ارز از کشور می شود.
|