دشت حاصلخيز شبستر با وسعتي در حدود 617 كيلومتر مربع تقريبا در چهل كيلومتري غرب شهرستان تبريز و در شمال شرق درياچه اروميه قرار گرفته است. دشت شبستر يك منطقه فعال كشاورزي بوده و با توجه به كمبود بارش سالانه و رواناب سطحي، سفره هاي آب زيرزميني جهت مصارف كشاورزي، شرب و بهداشت از اهميت فوق العاره زيادي برخوردار هستند. در سالهاي اخير نفوذ آب شور به سفره هاي مذكور به ويژه در قسمت هاي جنوبي و مركزي دشت از شدت بالايي برخوردار بوده و تعداد زيادي از چاههاي آب به خاطر همين مساله ديگر قابل بهره برداري نيستند. هدف اين تحقيق تعيين منشا آب شور در اين لايه هاي آبدار است، با جمع آوري داده هاي هيدروژئولويكي قبلي و نمونه برداري متعدد از چاههاي موجود در منطقه دو گروه آب شور با تركيب شيميايي كاملا متفاوت در منطقه تشخيص داده شده است: گروه اول داراي مقادير پاييني از نسبتهاي SO4/Cl و Na/Cl بوده و درصد MG+CA در اين گروه از مقدار بالايي برخوردار استو آب شور قسمتهاي مرکزي دشت را شامل مي شود.گروه دوم داراي مقادير بالايي از نسبتهاي SO4/Cl وNa/Cl بوده و درصد Mg+Ca دراين گروه پايين است و آب شور قسمت هاي جنوبشرقي و حاشيه جنوبي دشت را در برمي گيرد. در آب شور قسمت هاي مركزي نسبت SO4 و Cl به مجموع آنيونها هم خواني خوبي با نسبت هاي مذكور درآب درياچه اروميه دارند و در نتيجه منشا آب شور در اين قسمت را مي توان به درياچه اروميه نسبت داد.در حالي که نسبتهاي SO4و Cl به مجموع آنيونها در آب شور قسمتهاي جنوب شرقي و حاشيه جنوبي متفاوت از نسبت هاي مشابه در آب درياچه اروميه است تبخير از آب زيرزميني، نفوذ از رودخانه هاي مجاور شور و انحلال نهشته هاي تبخيري موجود در منطقه باعث شوري سفره ها مي گردند.