مقايسه بازده و اجزاي اسانس پنج گانه اکاليپتوس سازگار شده در دو منطقه در جنوب ايران

در اين تحقيق برگهاي پنج گونه اکاليپتوس به نامهاي Eucalyptus microtheca F. Muell، E. gongylocarpa Blakely، E. gillii Meiden، E. woodwardi Maiden و F. Muell E. Salubris در فصل بهار، از دو نقطه در استان خوزستان (شوشتر و دزفول) جمع آوري شد و پس از خشک شدن در محيط آزمايشگاه، به روش تقطير با آب، مورد اسانس گيري قرار گرفت. سپس ترکيب هاي تشکيل دهنده اسانس ها با استفاده از کروماتوگرافي گازي تجزيه اي (Analytical. GC) و گاز کروماتوگراف متصل به طيف سنج جرمي (GC/MS) و محاسبه انديس هاي بازداري، مورد شناسايي قرار گرفت. بازده اسانس E. microtheca برابر (0.43% و 0.37%)، E. gongylocarpa (2.37% و 1.78%)، E. gillii (3.5% و 3.95%)، E. woodwardi (1.18% و 1.13%) و E. salubris (2.05% و 1.02%) به ترتيب در نمونه هاي شوشتر و دزفول بود. در اسانس E. microtheca اجزاي عمده 1، 8- سينئول (26.7% و 16.9%)، پارا- سيمن (14.8% و 20.4%)، و آلفا- پينن (12.5% و 12.0%) به ترتيب در نمونه هاي شوشتر و دزفول بودند. ترکيب هاي اصلي در اسانس E. gongylocarpa 1، 8- سينئول (66.6% و 78.6%) و آلفا- پينن (5.2% و 7.2%) در اسانس E. gillii 1، 8- سينئول (58.5% و 81.3%) و آلفا- پينن (13.9% و 11.0%)، در اسانس E. woodwardi 1، 8- سينئول (58.7% و 45.1%) و آلفا-پنين (23.1% و 21.4%) و در اسانس E. Salubris 1، 8- سينئول (62.0% و 71.0%) و آلفا- پينن (8.0% و 10.0%) به ترتيب در نمونه هاي شوشتر و دزفول بودند. تفاوت در ميزان ترکيب هاي عمده نمونه هاي شوشتر و دزفول مي تواند به دليل برخي تفاوت هاي اقليمي مثل تفاوت در بافت خاک و ميزان آب در دسترس گياه باشد.