بررسي تغييرات پوشش گياهي حوزه آبخيز سد اميرکبير در يک دوره 20 ساله

درک و فهم روابط موجود بين گياهان و عوامل محيطي و ساير موجودات زنده به منظور حفظ ثبات و پايداري در اکوسيستم ها ضروري مي باشد. بشر براي رفع نيازمندي هاي خود از منابع طبيعي استفاده نموده و در طي هزاران سال بهره برداري، کم و بيش در تغيير اکوسيستم ها به نحوي موثر بوده است. در اين پژوهش با در دست داشتن نقشه تيپ بندي گياهي اين منطقه در سال 1352 که توسط شرکت استراليايي مک گاون از اين منطقه تهيه شده بود نقشه تيپ گياهي منطقه را در سال 1372 با مطالعات صحرايي با استفاده از ابزار GIS تهيه نموده و تغييرات در پوشش گياهي صورت گرفته، مورد بررسي قرار گرفت. با مقايسه دو نقشه، مشخص شد که از 20 تيپ تشخيص داده شده در سال 1352 سه تيپ در کل، در اثر فشار چراي دام و عوامل ديگر از بين رفته و تيپ هاي ديگر تبديل به تيپ هاي جديدتر شده و بقيه تيپ ها فقط تغييراتي در محدوده پراکنش آنها رخ داده است. در مطالعات پوشش گياهي براي تعيين وضعيت، ظرفيت و گرايش مراتع به ترتيب از روش چهار عاملي، قطع و توزين و ترازوي گرايش استفاده گرديد. با استفاده از روش ترازو و همچنين با مقايسه وضعيت پوشش گياهي در سال هاي 52 و 72 مشخص گرديده که در هيچ يک از تيپ ها گرايش مثبت بوجود نيامده است. در 8 تيپ، گرايش ثابت و در 9 تيپ، گرايش منفي مشاهده شده است. براي بيان بهتر گرايش 17 تيپ مشخص شده در سال 72، نقشه وضعيت و گرايش مراتع حوزه در سيستم G.I.S ترسيم گرديده است.