گليوبلاستوما مالتي فورمه در جمعيت زير 20 سال:‌ بررسي 10 ساله در كرمان، 82-1373

مقدمه: بر اساس چندين مطالعه بزرگ كه در كشورهاي غربي انجام شده است. كمتر از 3% از موارد گليوبلاستوما در دو دهه اول زندگي رخ مي دهد. از آنجايي كه مطالعه اي در اين زمينه در كشور صورت گرفته بود، مطالعه حاضر به منظور تعيين درصد موارد گليوبلاستوما در دو دهه اول زندگي مي باشد.
روش كار: در اين مطالعه مقطعي، 107 مورد گليوبلاستوما ماليت فورمه كه در طي سالهاي 1373 لغايت 1382 در بخش جراحي مغز و اعصاب بيمارستان شهيد باهنر كرمان تحت عمل جراحي قرار گرفته و تشخيص آنها توسط پاتولوژي به اثبات رسيده بود، مورد بررسي قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافيكي و اطلاعات مربوط به بيماري (تابلوي اصلي بيماري، محل قرارگيري تومور، يافته هاي راديولوژي و يافته هاي آزمايشگاهي) جمع آوري شد. پس از جمع آوري اطلاعات از برنامه نرم افزاري SPSS و آزمون مجذور كاي براي مقايسه نتايج استفاده شد.
نتايج: از 107 مورد گليوبلاستوما، 8 مورد (7.4%) در كودكان زير بيست سال مشاهده شد. نسبت مرد به زن 3 به 1 بود. 87.5% از تومورها در ناحيه فوق چادرينه اي قرار داشتند و لب هاي تمپورال و پاريتال شايع ترين لب هاي مغزي درگير بودند. علايم اصلي بيماران شامل سردرد (87.5%)، تهوع و استفراغ (37.5%) و تشنج (25%) مي باشد. لكوسيتوز نوتروفيلي ثابت ترين يافته آزمايشگاهي در 62.5% از بيماران بود.
نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه گليوبلاستوما در ايران در دوران كودكي شايع تر از كشورهاي غربي مي باشد. خصوصيات باليني و آزمايشگاهي بيماران با ساير مطالعات هماهنگي دارد. به نظر مي رسد كه رخداد شايع تر گليوبلاستوما در دو دهه اول زندگي مرتبط با هرم سني و جوان بودن جامعه كشور ايران باشد.