درمان آسيب عروقي در شكستگي و شكستگي دررفتگي هاي اندام تحتاني

پيش زمينه: شكستگي سوپراكونديلار استخوان فمور، دررفتگي مفصل زانو و شكستگي هاي پلاتوي تي بيا به خصوص اگر به جابه جايي خلفي همراه باشند ممكن است موجب آسيب عروقي شوند. چون كللترال هاي اندام تحتاني كافي نيستند، ضربه هاي اندام تحتاني همراه با آسيب عروقي بايد سريعا تشخيص و جراحي ترميمي به موقع انجام گيرد، در غير اين صورت حيات عضو غير قابل برگشت خواهد بود. هدف از اين مطالعه بررسي نحوه درمان و پيش آگهي شكستگي درفتگي هاي اندام تحتاني همراه با آسيب عروقي بود.
مواد و روش ها: مطالعه به صورت گذشته نگر از نوع مقطعي انجام شد. 16 نفر كه همگي مرد بودند، ثبت شدند. موارد شكستگي دررفتگي هاي اندام تحتاني همراه با آسيب عروقي در مدت دو سال در دو مركز آموزشي درماني اروميه مورد بررسي قرار گرفتند.
يافته ها: ميانگين سني بيماران 25±10.33 سال (50-15) بود و بيش از نيمي از مصدومين 20 سال يا كمتر سن داشتند. يازده نفر سوار موتور و با اتومبيل برخورد كرده يا واژگون شده بودند. در 11 نفر زمان بين سانحه و جراحي 6 ساعت و بيشتر بود. شكستگي ها در 7 مورد فمور، 3 مورد پروگزيمال تي بيا، 1 مورد سر فيبولا بودند. يك مورد نيز دررفتگي زانو بود. آسيب هاي عروقي در 7 نفر پوپليتيال، 5 مورد فمورال و 4 مورد تي بيال بودند. براي فيكساسيون شكستگي ها در 8 مورد از فيكساتور خارجي استفاده شده، 3 مورد با پلاك زاويه دار و بقيه كنسرواتيو درمان شده بودند. عروق فمورال و پوپليته با گرافت صافن و تي بياليس پوستريور با بخيه انتها به انتها ترميم شده بودند.
نتيجه گيري: اكثر بيماران تروماي اندام تحتاني با آسيب عروق از شهرهاي مختلف استان اعزام شده بودند و به علت طولاني شدن زمان ايسكمي، علي رغم درمان مناسب در 5 مورد (30%) منجر به قطع عضو شدند.