مقايسه خشنودي زناشويي در زنان با و بدون غم پس از زايمان

مقدمه: دوره پس از زايمان مي تواند زمان خطر براي اختلالات خلقي در زنان باشد، بطوري كه 50 تا 80 درصد مادران طي هفته اول پس از زايمان غم پس از زايمان را تجربه مي نمايند. هدف از اين مطالعه، مقايسه خشنودي زناشويي در زنان سزارين شده با و بدون غم پس از زايمان بوده است.
روش كار: اين پژوهش به روش توصيفي - تحليلي انجام شد. جمعيت مورد مطالعه زنان سزارين شده در بيمارستانهاي دكتر علي شريعتي و ام ليلا شهر بندرعباس بود. 150 زن سزارين شده واجد شرايط به روش نمونه گيري آسان انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات شامل پرسشنامه مشخصات فردي و اطلاعات مربوط به بارداري و زايمان، مقياس ديداري درد، مقياس عزت نفس آيزنگ، مقياس افسردگي بك و مقياس خشنودي زناشويي اذرين ناتان اچ بوده است. پرسشنامه مشخصات فردي و اطلاعات مربوط به بارداري و زايمان، پس از سزارين تكميل و بر اساس حداكثر نمره كسب شده از مقياس افسردگي بك در روزهاي سوم يا هفتم پس از سزارين، واحدهاي پژوهش به دو گروه بدون غم و گروه با غم پس از زايمان تقسيم شدند و در نهايت مقياس خشنودي زناشويي اذرين ناتان اچ در هفتمين روز پس از زايمان تكميل و در دو گروه مورد مقايسه قرار گرفت. جهت تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمونهاي آماري t مجذور كاي آزمون دقيق فيشر و ضريب همبستگي پيرسون استفاده گرديد.
نتايج: خشنودي زناشويي در زنان بدون غم 71±6.3 و در زنان با غم 68.5±8.2 بود كه اختلاف بين دو گروه از نظر آماري معني دار بود (P<0.05) و توافق زنان مورد مطالعه با همسرانشان نسبت به امورجنسي، رضايت آنها از معاشرت با خانواده همسر، رضايت همسر از معاشرت با خانواده زن و تاثير بدنيا آمدن اين نوزاد بر وضعيت شغلي مادر با غم پس از زايمان ارتباط آماري معني داري داشتند (P<0.05).
نتيجه گيري: پيشنهاد مي شود كه به تمام افراد حرفه اي ديگر با مراقبت از مادر تازه زايمان كرده بخصوص ماماها در زمينه زمان بروز، علايم و روشهايي كه مي توانند احتمال غم پس از زايمان را كاهش دهند، آموزشهاي لازم داده شود.