بررسي رابطه رشد اجتماعي و رشد زباني دختران دانش آموز پايه اول

مطالعه حاضر به بررسي رابطه رشد اجتماعي و رشد زباني در دانش آموزان دختر پايه اول دبستان هاي دولتي شهر قزوين پرداخته و هدف آن تعيين چگونگي رابطه بين اين دو متغير و نشان دادن اهميت رشد اجتماعي و تاثير آن بر رشد زباني دانش آموزان دختر پايه اول است. به همين منظور 30 دانش آموز بطور تصادفي مرحله اي از جامعه دانش آموزان دختر پايه اول انتخاب شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند. روش پژوهش علي - مقايسه اي است. نتايج بدست آمده از اجراي آزمون رشد زبان Told-P-3 و پرسشنامه رشد اجتماعي واينلد نشان داد كه رابطه همبستگي بين رشد زباني و رشد اجتماعي با ضريب 0.59 معنادار است. همچنين از محاسبه ضرايب همبستگي كه بين خرده مهارت هاي رشد زباني به ترتيب گوش كردن، سازماندهي، صحبت كردن، معناشناسي و نحو و رشد اجتماعي به عمل آمد. مي توان رابطه همبستگي بين هر كدام از خرده مهارت هاي رشد زباني و رشد اجتماعي را (به ترتيب) با ضرايب 0.51، 0.47، 0.45، 0.47 و 0.58 معنادار دانست. علاوه بر اين، نتايج حاصل از آزمون T كه براي مقايسه سن حقيقي آزمودني ها با سن هنجار آنها و خرده آزمون هاي رشد زبان به عمل آمد، نشان داد كه سن حقيقي آزمودني ها در خرده آزمون هاي 1، 3، 4، 5 و 6 با سن هنجار آنها مطابقت داشت و فقط در خرده آزمون 2، سن حقيقي آزمودني ها يك سال نسبت به سن هنجاري آنان تاخير داشت.