هدف: تعيين الگوي فعاليت آنزيم آلكالين فسفاتاز (ALP: Alkaline Phosphatase) رحم موش پس از تحريك تخمك گذاري با استفاده از PMSG (Pregnant more Serum Gonadotropin) و hCG (human Chorionic Gonadotropin) نسبت به گروه شاهد طي دوران ابتداي بارداري طبيعي و كاذب.
مواد و روشها: 240 سر موش ماده نژاد NMRI با سن بين 6-10 هفته انتخاب و به صورت تصادفي به دو گروه شاهد و تحريك شده تقسيم شدند سپس در هر گروه زير گروههاي باردار به موش طبيعي و كاذب در نظر گرفته شد. براي القاي بارداري كاذب از تحريك مكانيكي واژن استفاده شد. روزانه 5 سر موش در هر گروه به ترتيب از روز اول تا ششم به طريق جابجايي مهره هاي گردني كشته شدند و به منظور ارزيابيهاي بيوشيميايي نمونه هايي از شاخهاي رحم جدا شد، پس از هموژن و سانتريفوژ كردن نمونه ها (با دور 14000g) و در معرض قرار دادن سوبستراي پارانيتروفنيل فسفات، فعاليت آنزيم تعيين و مقدار پروتئين، فعاليت ويژه ALP برحسب واحد U/mg محاسبه شد. براي تعيين معني دار بودن اختلافات از آزمون Mann Whithney استفاده شد. در بررسيهاي هيستوشيميايي نمونه ها از يك سوم مياني يكي از شاخهاي رحم برداشت شد و با استفاده از دستگاه كرايواستات برشهاي به ضخامت 5 ميكرومتر تهيه و با روش Azo-coupling و سوبستراي آلفا- نفتول فسفات واكنش ALP مورد بررسي قرار گرفت.
يافته ها: نتايج به دست آمده نشان داد كه تغييرات آنزيم در مطالعات بيوشيميايي با مطالعات هيستوشيميايي در كليه گروه ها مطابقت داشت. روند تغييرات فعاليت ويژه آنزيم ALP در گروه هاي شاهد و تحريك شده باردار به روش طبيعي از روز اول تا ششم افزايش داشت ولي در گروه هاي شاهد و تحريك شده باردار كاذب تا روز چهارم كه معادل زمان لانه گزيني بلاستوسيست است افزايش و پس از آن كاهش پيدا كرد شدت واكنش آنزيم در بخش آپيكال غشاي پلاسمايي سلولهاي اپي تليال سطحي و غددي آندمتر بيشتر از بقيه بخشها بود.
نتيجه گيري: در مجموع نتايج اين تحقيق نشان داد كه تحريك تخمك گذاري سبب تغيير در الگوي فعاليت آنزيم ALP آندمتر طي بارداري اوليه و در زمان نزديك به لانه گزيني مي شود كه احتمالا مي تواند بر فرآيند لانه گزيني جنين تاثير بگذارد هر چند كه به مطالعات بيشتري در اين خصوص با استفاده از روشهاي ديگر نياز است.