بررسي اثر برخي تنظيم کننده هاي رشد گياهي بر کيفيت فيزيولوژيک بذرهاي پير شده گياه Bromus inermis

در اين تحقيق اثر تنظيم کننده هاي رشد گياهي سيتوکينين، اکسين و جيبرلين با غلظت هاي 25، 50 و 100 پي پي ام بر کيفيت فيزيولوژيک بذرهاي پير شده Bromus inermis مورد بررسي قرار گرفت. درصد جوانه زني، سرعت جوانه زني، طول ريشه چه، طول ساقچه و طول کل گياهچه بذرهاي پير شده به طور معني داري کمتر از بذرهاي پير نشده بود. تنظيم کننده هاي رشد فوق در غلظتهاي يکسان اثر متفاوتي بر درصد جوانه زني داشتند. اکسين در غلظت هاي 25 و 100 پي پي ام سبب افزايش درصد جوانه زني بذرهاي پير شده گرديد. اثر نوع هورمون بر سرعت جوانه زني معني دار نبود، اما در همه تنظيم کننده ها با افزايش غلظت، خصوصا از 50 به 100ppm، سرعت جوانه زني به طور معني داري کاهش يافت. فرايند پيري بذر، رشد ريشه چه را در مقايسه با رشد ساقه چه بيشتر تحت تاثير قرار داد. بنظر مي رسد مريستم هاي اوليه ريشه چه يکي از مکانهاي حساس به پيري در بذر باشند. اکسين موجب کاهش اثرات مضر پيري بر رشد ريشه چه شد، اما اين اثر به لحاظ آماري معني دار نبود. اثر هورمون بر طول ساقه چه معني دار بود و سيتوکينين و جيبرلين سبب افزايش طول ساقه چه شدند. کاهش نسبت طول ريشه چه به طول ساقه چه (R/S) در اثر پيري معني دار نبود، اما اکسين اين نسبت را در بذرهاي پير شده افزايش داد. با افزايش غلظت تنظيم کننده ها، R/S کاهش يافت. درصد گياهچه هاي غير عادي در اثر تيمار پيري کاهش يافت، اما درصد بذرهاي مرده افزايش يافت.