بررسي تاثير روزه داري ماه رمضان در مادران بر فاکتورهاي آنتروپومتريک شيرخواران با تغذيه انحصاري با شير مادر

زمينه و هدف: تغذيه انحصاري با شيرمادر بهترين الگوي غذايي مناسب با رشد شيرخواران است. با توجه به اينكه بسياري از مادران در ماه مبارك رمضان روزه‌دار هستند، و تاثير روزه داري مادران شيرده بر شاخص هاي رشد شيرخواران آنان تعيين نشده است، مطالعه‌اي به منظور بررسي تاثير روزه داري مادران بر روي شاخص هاي رشد شيرخواراني که تغذيه انحصاري با شيرمادر دارند انجام گرفت.
روش مطالعه: اين مطالعه کوهورت در يک دوره 6 ماهه از ابتداي ماه رمضان تا 5 ماه بعد از اتمام ماه رمضان در سال 1385 انجام گرفت. از بين شيرخواران سالم با سن 15 روز الي 6 ماه که منحصرا با شير مادر تغذيه مي شدند تعداد 115 شيرخوار وارد اين مطالعه شدند و بر اساس روزه داري مادرانشان به دو گروه تقسيم شدند:  35 شيرخوار که مادران آنها در ماه رمضان روزه دار بودند (گروه مورد)، 80 شيرخوار که مادران آنها روزه دار نبودند (گروه شاهد). همه شيرخواران در ماه رمضان 2 بار، ماه دوم 3 بار و در 4 ماه باقيمانده هر ماه 2 بار ويزيت شدند و شاخص هاي رشد آنها ثبت گرديد. وضعيت رشد شيرخواران با سنجش هر کدام از شاخص هاي رشد و مقايسه آن با منحني هاي رشد استاندارد تعيين شد. تجزيه و تحليل اطلاعات بر اساس آمار توصيفي و آزمون آناليز واريانس تکرار شده (Repeated measures ANOVA) توسط نرم افزار (SPSS) انجام شد.
يافته ها: ميانگين سن شيرخواران در گروه مورد 38/1±43/3 ماه و در گروه شاهد 45/1±31/2 ماه بود و سن در دو گروه داراي اختلاف معني داري بود (05/0>P). در کل 54 (6/46%) شيرخوار پسر وجود داشت و نسبت جنسي در دو گروه يکسان بود (05/0<P). شاخص هاي رشد شيرخواران شامل وزن، قد و دور سر طي زمان مطالعه افزايش داشت (05/0>P). آزمون آناليز واريانس تکرار شده نشان داد كه تفاوتي بين ميزان افزايش شاخص هاي رشد شيرخواران مادران روزه دار و شيرخواران مادراني كه روزه دار نيستند وجود ندارد (05/0<P). 
نتيجه‌گيري: در ارزيابي شاخص هاي رشد کودکان طي 6 ماه مشخص شد، روزه داري مادران شيرده تغيير معني داري بر روي شاخص هاي رشد شيرخواراني که بطور انحصاري با شير مادر تغذيه شده اند، نداشته است.