از متن تا تصوير: زيبايي شناسي نشانه هاي تصويري با رويکردي به «گرنيگا»

متن دربردارنده واژگان يا نشانه هاي بصري است که ذهن خواننده را به رمزگشايي، ترکيب و ساخت معاني هدايت مي کند. يک «متن» معمولا به گزارش يک پيام اشاره دارد و به طور فيزيکي مستقل از فرستنده و گيرنده اش است. آن مي تواند به صورت يک کتاب، تصوير، برنامه تلويزيون، فيلم يا محصول (کالا) باشد. در واقع متضمن علايم، کيفيات، تصاوير، صداها و اشارات است و توسط قراردادهاي ارتباطي طبقه اي خاص قابل تاويل مي باشد. هدف اين تحقيق بررسي اشارت معنايي و پتانسيل نهان در واژگان و فرم هاي تصويري دارد. نشانه شناسي يک چارچوب نظري و روان شناختي جهت تجزيه وتحليل سطوح معنايي زبان، متون و عکس يا نقاشي به مثابه متون تصويري به مدد دلالت ها، مفاهيم نظري و فلسفي ارايه مي کند. ابتدا به نشانه شناسي متن و سپس با به کارگيري عناصر مشترک متن و تصوير و با ابزارهاي نشانه شناسي به نقد تصوير پرداخته است. گرنيکا، شاهکاري برجسته و کار بزرگ سياسي قرن بيستم، همانند يک متن، مجموعه اي از عناصر منحصربه فرد را در خود دارد که معنا و مفهوم عميقي را در بر دارند. ساختار معنايي متن تصويري با ارايه ديدگاه مناسب نشانه شناسي جهت تاويل و تفسير «گرنيکا» اثر معروف پيکاسو استفاده شده و معنا و مفهوم در سطوح چندگانه عمل مي نمايند.