اين تحقيق به منظور بررسي رابطه بين عامل هاي هوش هيجاني، فرسودگي شغلي و سلامت روان كاركنان يك مجتمع صنعتي برنامه ريزي شد. براي اين منظور كاركنان مرد شركت ايران خودرو به عنوان جامعه آماري اين تحقيق انتخاب شدند و نمونه مورد نياز تحقيق در حدود 150 نفر با استفاده از روش نمونه گيري طبقه اي منظم انتخاب شدند. ابزارهاي تحقيق عبارتند از سه پرسش نامه هوش هيجاني، سلامت روان (GHQ) و فرسودگي شغلي. براي تحليل داده ها از شيوه هاي آماري تحليل رگرسيون گام به گام، همبستگي و ساير شاخص هاي آمار توصيفي استفاده شد. در بررسي فرضيه اول نتايج حاصل از تحليل رگرسيون نشان داد كه عامل هوش هيجاني نقش تعيين كننده اي در تبيين تغييرات و پراكندگي متغير فرسودگي شغلي ايفا مي كند و به طور كلي در حدود 61% از تغييرات آن را تبيين مي كند. فرضيه دوم تحقيق نيز مبني بر وجود رابطه مثبت بين عامل هوش هيجاني و عامل سلامت روان به خوبي تاييد شد و بررسي ها علاوه بر رابطه معنادار بين زيرعامل هاي هر دو عامل نشان داد كه هوش هيجاني در حدود 50% از تغييرات و پراكندگي عامل سلامت روان را تبيين مي كند، اما رابطه بين عامل هاي سلامت رون و فرسودگي شغلي در تحليل رگرسيون معنادار به دست نيامد.