استفاده از نشانگرهاي RAPD براي شناسايي تغييرات ژنتيكي در مرغان ايستگاه تكثير و اصلاح نژاد مرغ بومي مازندران

به منظور شناسايي واريانس ژنتيكي مرغان ايستگاه تكثير و اصلاح نژاد مرغ بومي مازندران با استفاده از نشانگرهاي RAPD نمونه هاي خون از 100 قطعه مرغ و خروس تهيه و DNA آنها به روش بهينه يافته نمكي (Salting out) استخراج گرديد. از 20 آغازگر مورد استفاده در اين تحقيق 14 آغازگر توانستند باندهاي مناسب و قابل قبولي را تكثير نمايند. محصولات واكنش زنجيره اي پلي مراز (PCR) با استفاده از ژل آگارز %1.5 الكتروفورز شد. با استفاده از اين تعداد آغازگر 140 باند شناسايي كه از اين تعداد 63 باند چند شكل و 77 باند يك شكل شناسايي شد. تعداد باندهاي شناسايي شده به ازاي هر آغازگر بين 16-4 با دامنه تغييرات 2100-200 جفت باز بوده ميزان چند شكلي بدست آمده در اين جمعيت 45% بوده است بيشترين درصد چند شكلي مربوط به آغازگر PR-9 با 72% و كمترين درصد چند شكلي مربوط به آغازگر PR-14 با 16% نشانداده شد. فراواني اشتراك باندي (BSF) براي هر آغازگر محاسبه و در دامنه 0.79-0.96 بوده است. تشابه ژنتيكي درون جمعيتي (WGS) بعنوان متوسط فراواني اشتراك باندي و واريانس ژنتيكي محاسبه و مقدار آنها به ترتيب برابر 0.89 و 0.11 برآورد شد. در نتيجه سطح بالاي چند شكلي بعد از ده نسل انتخاب مي تواند مبين ارزيابي درست ژنتيكي، راه كارهاي انتخاب مناسب و هم چنين اندازه موثر جمعيت مي باشد.