امروز، ناقدان ادب، شعر را به چهار نوع اصلي تقسيم مي كنند كه عبارت است از:
1- شعر حماسي 2- شعر نمايشي 3- شعر غنايي 4- شعر تعليمي.
براي تعيين نوع ادبي مناجات به تعريف آن، توجه مي كنيم كه عبارت است از:«راز و نياز بنده و بيان عجز و نياز او به پيشگاه خداوند كه با صفاي قلب و رقت احساس، انجام مي شود».
از آنجا كه در راز و نياز با خداوند، مايه هاي قوي احساسي، و عاطفي وجود دارد، ماهيت مناجات از ديدگاه انواع ادبي، «غنايي» است؛ اما با توجه به آنكه مناجاتهاي منظوم فارسي بيشتر با نوعي آموزش، همراه است، آن را غنايي- تعليمي مي ناميم.
عواطف حاكم بر مناجات هاي فارسي، همان احساس عجز و نياز در برابر خداوند و اميد به عفو و رحمت اوست.