اين مقاله درصدد است، زندگي علاءالدين محمد هفتمين رهبر اسماعيليان نزاري را از منظري متفاوت بازخواني كند. شخصيتي كه ضمن سرپرستي دين و دنياي نزاريان به بيماري ماليخوليا گرفتار آمد و زندگي اش پرتنش، بحراني و متلاطم شد. درباره سلامت رواني و عقلاني وي تحليل هاي متفاوتي عرضه شده است؛ اما اين مقاله مي كوشد با رويكردهاي روانشناختي و جامعه شناختي، علل و عوامل بروز اين بيماري و تجليات آن را در زندگي پرفراز و فرود اين امام اسماعيلي بررسي نموده، آثار و پيامدهاي آن را تحليل كند.