در اين تحقيق تاثير يک تيغه عمودي مستغرق بر راندمان تله اندازي و طول ناحيه رسوبگذاري در حوضچه رسوب گير مستطيلي با استفاده از مدل آزمايشگاهي و مدل رياضي مطالعه شده است. براي انجام آزمايشها از کانال مستطيلي با کف پرسپکس و جداره هاي شيشه اي به طول 6 و عرض و ارتفاع 0.5 متر استفاده شده است. مدل رياضي به کار رفته در اين تحقيق، مدل اولري – لاگرانژي است که در آن براي حل ميدان جريان، از معادلات متوسط گيري شده رينولدز، مدل k-e استاندارد براي تحليل آشفتگي و مدل لاگرانژي براي رونديابي ذرات رسوبي استفاده مي شود. نتايج نشان مي دهند که زماني که تبديل به کار رفته بين حوضچه رسوب گير و کانال بالادست، جريان را بدون ايجاد آشفتگي اضافي به داخل حوضچه منتقل مي کند، تيغه تاثيري در افزايش راندمان حوضچه و کم کردن طول ناحيه رسوبگذاري ندارد. اما زماني که جت وارد شده از کانال بالادست، تغييرات شديد عرضي سرعت را در حوضچه به وجود مي آورد، نصب تيغه در عمق استغراق 15%، افزايش راندمان به ميزان حداکثر 8.5% را نشان مي دهد.