مقايسه ميزان حذف پلاک زيرلثه اي در نواحي بين دنداني توسط قلم دستي، دستگاه اولتراسونيک و سيستم پودر، هوا و آب با و بدون استفاده از پودر ساينده

زمينه و هدف: جرم گيري و تسطيح سطح ريشه، همواره به عنوان يکي از روش هاي رايج مورد استفاده در درمان بيماري هاي پريودنتال مطرح بوده است. لذا هدف اين مطالعه مقايسه اثر سيستم پودر، هوا و آب در کاهش فلور ميکروبي زيرلثه اي با قلم هاي دستي و اسکيلر اولتراسونيک و همچنين بررسي کارآيي سيستم پودر، هوا و آب با کاربرد پودر و بدون کاربرد آن بود.
روش بررسي: در اين کارآزمايي باليني، شصت دندان تک ريشه اي از 15 بيمار پريودنتال با عمق پروب 4-6 ميلي متر در ناحيه مزيال توسط يکي از روش هاي مکانيکي: a) استفاده از قلم هاي دستي (کورت گريسي)، b) استفاده از قلم هاي اولتراسونيک، c) سيستم پودر- هوا- آب بدون پودر و d) سيستم پودر، هوا و آب با کاربرد پودر، درمان گرديدند. قبل و بلافاصله بعد از درمان از پلاک زير لثه اي ناحيه مزيال دندان ها نمونه گيري پلاک به عمل آمد و کشت بي هوازي به منظور بررسي درصد کاهش (CFU) Colony Forming Units در هر يک از گروه هاي درماني صورت گرفت. درصد کاهش CFU بين روش هاي درماني مختلف توسط آزمون Kruskal Wallis و Mann – Whitney آناليز گرديد. مقادير P بالاتر از 0.05 به عنوان غيرمعني دار تلقي شد.
يافته ها: اختلاف ميانگين CFU در قبل و بعد از درمان بين گروه هاي مورد مطالعه معني دار بود (p<0.001) که نشانگر کاهش ميکروارگانيسم هاي زيرلثه اي توسط هر چهار روش مکانيکي بود و در عين حال تفاوت معني داري در تاثير هيچ يک از روش هاي مختلف مورد مطالعه بدست نيامد (P=0.22). به طور متوسط اين روش ها به ميزان 92% ميکروارگانيسم هاي زير لثه اي را کاهش دادند. همچنين در هر يک از روش هاي به کار گرفته شده نيز بين تعداد کلوني هاي قابل کشت قبل و بعد از مداخله همبستگي مثبتي وجود داشت (r=0.52).
نتيجه گيري: سيستم پودر، هوا و آب به خوبي قلم هاي دستي و اولتراسونيک در حذف پلاک زير لثه اي در مناطق بين دنداني تا عمق پروبينگ شش ميلي متر موثر است و کاربرد پودر و يا عدم کاربرد آن در کارآيي اين سيستم در حذف پلاک زيرلثه اي بي تاثير است.