فرهنگ كلاسي از ديدگاه دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي سمنان

مقدمه: شناخت ادراكات و احساسات دانشجويان نسبت به فرهنگ و روابط اعضاي كلاس براي برنامه ريزي، و ايجاد تغييرات مثبت، حايز اهميت است. اين تحقيق با هدف تعيين ديدگاه دانشجويان در مورد فرهنگ كلاسي موجود در دانشگاه علوم پزشكي سمنان انجام گرديد.
روش ها: طي يك مطالعه توصيفي، ديدگاه 269 نفر از دانشجويان سال آخر مورد بررسي قرار گرفت. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه فرهنگ كلاسي استفان رابينز (Stephen P Robins)، شامل 8 سوال در مورد فرهنگ كلاسي و با مقياس ليكرت 5 نقطه اي بود. داده ها با نرم افزار SPSS پردازش و از توزيع فراواني، ميانگين و انحراف معيار، و براي تعيين ارتباط بين متغيرها، از آزمون هاي مجذور كاي استفاده گرديد.
نتايج: اكثر دانشجويان (63.6 درصد) به فرهنگ كلاسي دانشگاه امتياز بينابيني (29-20) دادند. پنجاه و يك درصد دانشجويان پزشكي فرهنگ كلاسي را باز با امتياز 30 و بالاتر، و بيشتر دانشجويان كارداني و كارشناسي فرهنگ كلاسي را بينابيني دانستند. دانشجويان برخورد همكلاسي ها و اساتيد را دوستانه و حمايتي ندانسته و بيان داشتند كه اساتيد انتظاراتشان را به روشني بيان نكرده، آنها را به چالش و سوال كردن و يادگيري تشويق نمي نمايند. ارتباط معني دار بين فرهنگ كلاسي و دانشكده و مقطع تحصيلي مشاهده گرديد.
نتيجه گيري: از نظر اكثر دانشجويان كارشناسي ارشد و پزشكي عمومي، فرهنگ كلاسي دانشگاه، باز، گرم و حمايتي، و در مورد ساير رشته ها بيانگر فرهنگ بينابيني بود. تعامل و ارتباط بيشتر اساتيد با دانشجويان و بكارگيري روش هاي دانشجو- محور پيشنهاد مي شود كه مي تواند منجر به برقراري ارتباط بيشتر بين استاد و دانشجو و دانشجويان با يكديگر و ايجاد فرهنگ باز و صميمي گردد.