گرانيتوئيد کاشمر (43.5-42.4 Ma) بخش وسيعي از کمربند ماگمايي تيپ اكسيد آهن را در شمال گسل درونه تشکيل مي دهد. توده هاي نفوذي آن شامل توناليت، گرانوديوريت، گرانيت و آلکالي فلدﺴﭙارگرانيت است که همگي از لحاظ درجه اشباع آلومينيم، متالومين (ASI £ 1) اند. کاني هاي آنها عمدتا فلسيک و خواص گرانيت هاي نوع–I با دما و فشار پايين را نشان مي دهند. طبق مطالعات ميکروسکوپي و آناليزهاي الکترون مايکروپروب، آمفيبولهاي کاشمر همگي از نوع مونوکلينيک کلسيک هورنبلند هستند. اين کاني، شاخص عمده در شناخت گرانيت هاي نوع–I مي باشد. فرمول ساختماني آن با رعايت کامل استاندارد محاسبه شده و خواص برجسته زير را نشان مي دهد:
Ca(M4)+Na(M4)>1.34, Na(M4)<0.67,Mg*>0.50,(Na+K)A<0.50,Ti<0.50 apfu.
که معرف مگنزيوهورنبلند است. از خصوصيات ديگر آن پايين بودن مقادير Al2O3 و TiO2، بالا بودن نسبت (0.60-0.75) Mg*، ناچيز بودن ميزان AlVI (کمتر از apfu 0.1) و تفاوت زياد Fe3+ با AlVI است که حاکي از دما و فشار پايين و شرايط اکسيدان است. با استفاده از ترموبارومترهاي مناسب، براي آمفيبولهاي کاشمر دماي متوسط T=650oC، فشار P£3kb و -19.40)تا logfO2=(-16.59 محاسبه گرديد. بر اساس اين نتايج در گرانيت هاي نوع I-با دماي پايين، مي توان يک مرز حرارتي (~700oC) بين ترکيبات فلسيک و مافيک آنها تعريف کرد.