بررسي تغييرات فعاليت EMG عضله مخالف حين عمل عضله موافق متعاقب تمرين هاي قدرتي

هدف از پژوهش حاضر، بررسي تغييرات فعاليت EMG عضله مخالف حين عمل عضله موافق متعاقب تمرين هاي قدرتي است. آزمودني هاي اين پژوهش 30 مرد سالم تمرين نکرده با ميانگين سني 21±1.83 سال، قد 173.9±3.94 سانتي متر و وزن 73.15±7.51 کيلوگرم بودند. آزمودني ها به صورت تصادفي به دو گروه تجربي تمرين هاي قدرتي با وزنه (n=15) و گروه کنترل (n=15) تقسيم شدند. آنگاه داده هاي الکتروميوگرافي عضلات دوسربازويي (موافق) و سه سربازويي (مخالف)، محيط بازو و حداکثر انقباض ارادي (MVC) فلکسورهاي آرنج مربوط به دست برتر آزمودني ها در پيش آزمون اندازه گيري شد. گروه تجربي در اين پژوهش تمرين هاي قدرتي ايزوتونيک روي فلکسورهاي آرنج را سه جلسه در هفته به مدت 8 هفته انجام دادند. در پايان اين دوره تمريني متغيرهاي مورد نظر بار ديگر اندازه گيري شد. براي تعيين تفاوت آماري در متغيرهاي تحقيق از آزمون تي استودنت در سطح معني داري P£0.05 استفاده شد. نتايج پژوهش حاضر افزايش معني داري را در MVC فلکسورهاي آرنج و محيط بازو نشان داد، اين در حالي است که کاهش معني داري در فعاليت عضله سه سربازويي وجود داشت اما در فعاليت EMG عضله دوسربازويي تغيير معني داري مشاهده نشد.