سابقه و هدف: آنتي بيوتيك ها نقش مهمي را در درمان آكنه ايفا مي كنند و پزشكان بر اساس تشخيص خود از ميزان اثر بخشي و صرفه اقتصادي و اثرات جانبي و گاهي اوقات دارويي، بهترين آنتي بيوتيك را براي درمان انتخاب مي كنند. اما مقاومت ميكروبي در سال هاي اخير مشكلاتي را در مسير درمان آكنه در پي داشته است. اين مطالعه با هدف تعيين وضعيت آنتي بيوگرام پروپيوني باكتريوم آكنه (P.acnes) در بيماران مبتلا به آكنه ولگاريس انجام شد.
مواد و روش ها: در اين طرح با استفاده از روش E-Test Antibiogram الگوي مقاومت دارويي پروپيوني باكتريوم آكنه به آنتي بيوتيك هاي رايج در درمان آكنه در ايران مشخص گرديد. پس از نمونه برداري و كشت و خالص سازي پروپيوني باكتريوم آكنه به كمك روش كمي E-Test عدد MIC براي هشت مورد از آنتي بيوتيك هاي رايج در درمان آكنه براي هر بيمار به دست آمد.
يافته ها: در 86 بيماري كه مورد نمونه برداري قرار گرفتند، %25.6 مذكر و %74.4 مونث بودند و ميانگين سني آنها 22.8 سال بود. در نتايج حاصله 13% سويه هاي پروپيوني باكتريوم آكنه به اريترومايسين، %10.7 به كليندامايسين و %7.1 به كوتريموكسازول مقاوم بودند. هيچ مورد مقاومتي نسبت به ساير آنتي بيوتيك هاي مورد آزمايش شامل تتراسايكلين، داكسي سايكلين، ماينوسايكلين، آمپي سيلين و سفالكسين مشاهده نشد.
نتيجه گيري: به طور كلي مقاومت تك دارويي در %8.1 موارد و مقاومت چند دارويي در %10.5 سويه ها ديده شد. اما اين ميزان مقاومت نسبت به ميزان مقاومت هاي ذكر شده در كتب مرجع بيماري هاي پوست و برخي مقالات چاپ شده در نشريات معتبر بسيار پايين تر است. آناليز نتايج طرح بيش تر نشانگر اين مهم است كه عدم مصرف صحيح و مشكلات موجود در فرهنگ مصرف آنتي بيوتيك ها عامل مهمي در موارد شكست درماني آكنه در ايران است.