زمينه و هدف: اشتغال و کار کردن بخش عمده اي از زندگي اجتماعي انسان را تشکيل مي دهد و مي تواند عامل مهمي براي ايجاد تنش در فرد باشد که سبب نارضايتي، ترک حرفه و ارائه نادرست خدمات به مراجعه کنندگان گردد. با توجه به حساسيت حرفه پرستاري و مامايي، مطالعه حاضر با هدف شناسايي و تعيين رتبه تنش عوامل تنش زاي حرفه اي در جامعه پرستاري و مامايي انجام شد.
روش تحقيق: اين پژوهش يک مطالعه نظر سنجي توصيفي است که جهت رتبه بندي عوامل تنش زاي حرفه اي در جامعه پرستاري و مامايي گناباد انجام شد و جامعه پژوهش شامل تمامي کارکنان پرستاري و مامايي شاغل در بيمارستانهاي درماني دانشكده علوم پزشكي گناباد بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه جمع آوري و با استفاده از آزمونهاي آماري t و X2 در سطح معني داري p£0.05 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: در بين عوامل تنش زا، عامل اقتصادي با ميانگين نمره 5/91%، رتبه اول تنش زايي را در واحدهاي مورد مطالعه کسب کرد و در بين وجوه عوامل تنش زا، سطح پايين درآمدها با نمره تنش زايي 67/90%، سختي شرايط کار 88% و کارکنان ناکافي با نمره تنش زايي 67/87% به ترتيب رتبه هاي اول تا سوم را در ايجاد تنش در واحد هاي مورد مطالعه کسب کردند.
نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين تحقيق، مي توان توجه مديران و مسوولين محترم را به دو موضوع مهم پايين بودن درآمد و سختي شرايط كار کارکنان پرستاري و مامايي معطوف نمود تا با بر طرف کردن اين عوامل، موجب رضايتمندي و کاهش تنش در پرستاران و ماماها شده و باعث افزايش کيفيت مراقبت از بيماران و در نهايت ارتقا سطح سلامت جامعه گردند.