دلايل تجويز درمان با تشنج الكتريكي در مركز آموزشي درماني روانپزشكي رازي

هدف: درمان با تشنج الكتريكي اگر چه يكي از درمانهاي مفيد و موثر روانپزشكي است، ولي بدليل تهاجمي بودن و عوارض محتمل آن، مي بايست در موقعيتهايي كه پژوهش هاي قبلي و كتب مرجع آنرا موثر دانسته اند بكار رود. اين پژوهش با هدف تعيين دلايل تجويز تشنج الكتريكي در مركز روانپزشكي رازي صورت گرفت.
روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي بيماراني كه از تاريخ 1/10/1382 تا تاريخ 30/12/1383 در مركز درماني روانپزشكي رازي بستري شده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه نمونه، بيماراني بودند كه بوسيله تشنج الكتريكي مداوا شده بودند. نمونه گيري به روش تمام شمار انجام شد. ابزار گرد آوري اطلاعات، فرم پرسشنامه محقق ساخته اي بود كه توسط پزشك تجويزكننده تشنج الكتريكي تكميل مي گرديد و تشخيص بيماري و دليل تجويز تشنج الكتريكي و نيز سن و جنس بيماران را مورد سوال قرار مي داد. داده هاي بدست آمده با استفاده از تستهاي همبستگي و آزمون مجذور خي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: شايعترين اختلالات تشخيص داده شده كه در مركز رازي بوسيله تشنج الكتريكي درمان شده عبارت بودند از: 1- اسكيزوفرنيا 2- اختلال دوقطبي 3- اختلال اسكيزوافكتيو. شايعترين دلايل تجويز تشنج الكتريكي در مركز روانپزشكي رازي نيز عبارت بودند از: 1- مقاومت به درمان 2- شديد و حاد بودن علايم سايكوتيك و 3- وجود علايم كاتاتونيا و موتيزم. همچنين در اين پژوهش مشخص شد كه سن و جنس تاثيري بر تجويز تشنج الكتريكي در بيماران مركز رازي نداشته است (p>0.05).
نتيجه گيري: با توجه به اهميت، مفيد و موثر بودن تشنج الكتريكي از يك سو و نگرانيهاي موجود پيرامون استفاده از اين شيوه درماني در موقعيتهايي كه مورد تاييد كتب مرجع و پژوهش هاي قبلي نيستند، بنظر مي رسد لازم است بر آموزش اين نوع از درمان به دستياران روانپزشكي و گروه هاي وابسته تاکيد بيشتري شود و در دوره هاي بازآموزي روانپزشكان نيز جلساتي در مورد تشنج الكتريكي باشد.