بررسي پارامترهاي سلولي و بيوشيميايي مايع مفصلي و خون اسب هاي مبتلا به تورم مفصل قلمي- بندانگشتي

براي تشخيص حالت هاي گوناگون تورم مفصل مي توان از روش هاي معاينه باليني، راديوگرافي، آرتروسکوپي و تجزيه مايع مفصلي استفاده کرد. با توجه به عدم دسترسي به راديوگرافي و آرتروسکوپي در نقاط گوناگون، يکي از روش هاي مناسب براي تشخيص، درمان و پيش آگهي بيماري هاي مفصلي، استفاده از آزمايش مايع مفصلي است. در مدت 15 ماه تعداد 8 راس اسب مبتلا به تورم مفصل قلمي- بندانگشتي مورد معاينه باليني قرار گرفتند. نمونه هاي خون و مايع مفصلي اسب هاي مبتلا از نظر فيزيکي، بيوشيميايي و سلولي آزمايش شدند. از ده راس اسب به ظاهر سالم که هيچگونه نشانه باليني عمومي يا اندام حرکتي نداشتند، نمونه هاي خون و مايع مفصلي بعنوان گروه شاهد گرفته شد. نتايج بدست آمده از آزمايش مايع مفصلي نشان داد که شکل ظاهري مايع مفصلي از حالت هاي زرد کم رنگ تا زرد تيره، شفاف و غيرشفاف تا کدر و همراه با وجود يا عدم وجود ذرات معلق، متغير بود. کيفيت لخته موسين نيز از حالت طبيعي تا بسيار ضعيف متغير بود. تعداد گلبول هاي قرمز از 6000 تا 56000 در ميکروليتر و تعداد گلبول هاي سفيد از 1750 تا 85250 در ميکروليتر در نوسان بود. ميزان نوتروفيل ها از 20 تا 86 درصد، لنفوسيت ها از 6 تا 55 درصد، منوسيت ها از 5 تا 25 درصد و ائوزينوفيل ها از صفر تا يک درصد متغير بود. ميزان پروتئين تام و گلوکز مايع مفصلي بترتيب 1.44-3.85 گرم در دسي ليتر و 55-95 ميلي گرم در دسي ليتر بود. از کشت مايع مفصلي اسب هاي بيمار، تنها در يک مورد باکتري استافيلوکوک آرئوس جدا شد که نسبت به پني سيلين حساس بود. با سنجش و مقايسه پارامترهاي اندازه گيري شده در مايع مفصلي در حالت طبيعي و بيماري، چهار مورد بيماري استحاله اي مفصل، سه مورد آرتريت چرکي ايديوپاتيک و يک مورد آرتريت عفوني تشخيص داده شد.