زمينه و هدف: با توجه به افزايش نياز به انرژي و مواد مغذي مورد نياز براي رشد و تکامل سريع در دوران نوجواني، مطالعه حاضر با هدف بررسي ميانگين تعداد وعده هاي غذايي دريافتي نوجوانا در طول اين دوره زندگي و ارتباط آن با تامين مواد مغذي مورد نياز انجام گرفته است.
روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي 367 نوجوان 19-10 ساله به صورت تصادفي انتخاب شدند. دريافت هاي غذايي با استفاده از ياد آمد 24 ساعته جمع آوري شد. افراد براساس تعداد وعده هاي دريافتي به سه گروه تقسيم شدند، گروه اول: کمتر از چهار وعده، گروه دوم چهار تا شش وعده و گروه سوم هفت وعده يا بيشتر در روز مصرف مي کردند. تجزيه و تحليل اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمون ANCOVA، Bonferroni و تعديل اثر سن، جنس، کل انرژي دريافتي بود. مقادير مواد مغذي دريافتي با مقادير توصيه شده Dietary Reference Intake مقايسه گرديد.
يافته ها: دريافت هاي غذايي سه گروه در ميزان مصرف سبزي ها و گروه گوشت و جانشين هايش تفاوت معني داري نداشت. در افرادي که کمتر از چهار وعده در روز مصرف کرده بودند ميوه و لبنيات دريافتي نسبت به دو گروه ديگر کمتر (P<0.01) و ويتامين ث و ريبوفلاوين دريافتي در حد مطلوب بود در حالي که در صد قابل توجهي از افراد سه گروه مقادير ناکافي کلسيم، روي، مس، منزيوم و پيريدوکسين در مقايسه با مقادير توصيه شده دريافت کرده بودند. افزايش تعداد وعده هاي غذايي با تامين منيزيوم، کلسيم، فسفر، ويتامين ث، ريبو فلاوين و پيريدوکسين ارتباط داشت.
نتيجه گيري: دريافت ناکافي اغلب ريز مغذي هاي مهم در نوجوانان به چشم مي خورد. مي توان با افزايش تعداد وعده هاي غذايي، بدون افزايش کل انرژي دزيافتي کيفيت رژيم غذايي را بهبود بخشيد.