پراكندگي اراضي به عنوان يک مانع اساسي در رشد توليدات كشاورزي در ايران مطرح است. با هدف تحليل عوامل موثر بر پراكندگي و خرد شدن اراضي كشاورزي داده هاي موردنياز از طريق پرسشنامه از 151 نفر كشاورز و با بهره گيري از نمونه گيري مطبق در سطح 12 روستا در دهستان رامجرد يك شهرستان مرودشت به صورت تصادفي تامين شد. براي شناسايي عوامل موثر بر پراكندگي و تقسيم شدن اراضي، از تحليل عاملي استفاده شد. متغيرهاي مورد مطالعه در چهار عامل طبيعي (الگوي بهره برداري، اجتماعي - فرهنگي، اقتصادي) و فيزيكي غيرطبيعي گروه بندي شدند. اين چهار عامل حدود 73.5 درصد واريانس عوامل تعيين كننده پراكندگي و تقسيم شدن اراضي در منطقه مورد مطالعه را تبيين مي نمايند. نتايج تحليل رگرسيوني نشان داد كه متغيرهاي پيش بيني كننده پراكندگي اراضي، در هفت گام وارد شدند. اين متغيرها شامل ميانگين درآمد سالانه خانوار، ميزان زمين قابل كشت، زمين مورد اجاره خانوار، درصد نيروي كار خانوادگي، اندازه خانوار، تعداد محصولات مورد كشت و كار و متغير ميزان زمين مورد اجاره مي باشند كه در مجموع 75.5 درصد تغييرات متغير وابسته را تبيين كردند.