ارزيابي آثار اعتبارات خرد بانكي در توسعه كشاورزي، مطالعه مورد تعاونيهاي خودجوش روستايي شهرستان خدابنده

در مباحث توسعه روستايي و كشاورزي يكي از راه حل هاي رفع مشكل مالي كشاورزان، اعطاي اعتبارات خرد است. اين امر به ويژه پس از اينكه تصميم گيران برنامه ريزي كشاورزي به نتايج منفي برنامه هاي اعتباري نظارت شده مستقيم پي بردند، بيشتر ملموس گرديد. لذا شيوه پرداخت اعتبارات به كشاورزان از شكل دولتي كلان به اعتبارات خرد تغيير يافت كه در جريان اين تغيير، موسسات اعتباري غيردولتي و محلي مورد توجه واقع شدند. در اين زمينه تعاوني هاي خودجوش محلي، به علت ارتباط نسبي اعضا و اعتماد ناشي از آن، روش مطمئني است براي ساماندهي پس اندازهاي پراكنده اعضا، دريافت اعتبار و تخصيص آن به توسعه فعاليت هاي كشاورزي از طريق فعاليت گروهي و منافع مشترك.
در تحقيق حاضر به بررسي آثار استفاده از اعتبارات خرد بانك كشاورزي در قالب پرداخت گروهي در طرح هاي تامين آب براي توسعه فعاليت هاي كشاورزي در بين سال هاي 1374 تا 1384 در مناطق روستايي شهرستان خدابنده استان زنجان پرداخته شده است. سوال اساسي تحقيق اين است كه آيا استفاده از اعتبارات خرد اين بانك در قالب تعاوني هاي خودجوش، به توسعه فعاليت هاي كشاورزي در مناطق روستايي مورد مطالعه منجر شده است يا خير؟
روش تحقيق اين مطالعه مبتني بر پانل گذشته نگر است و در گردآوري داده ها از پرسشنامه و مصاحبه حضوري استفاده شده است. نتايج تجزيه و تحليل متغيرها نشان مي دهد كه اعتبارات خرد بانك كشاورزي توانسته است در توسعه كشاورزي در منطقه مورد مطالعه، در سطح معناداري 0.05، نقش مهمي ايفا كند.