زمينه و هدف: سردرد ناشي يكي از شايع ترين سردردهايي است كه ميليونها نفر از آن رنج مي برند. درمانهاي مختلفي براي مقابله با سردرد تنشي مورد استفاده قرار گرفته است. سردردهاي تنشي اغلب به درمان غيردارويي خوب جواب مي دهند. هدف از اين پژوهش مقايسه ميزان كارآمدي و اثربخشي دو رويكرد درماني آموزش ايمن سازي در مقابل استرس SIT (stress Inoculation Training) و دارو درماني در درمان سردردهاي تنشي مي باشد.
روش كار: مطالعه از نوع مورد شاهدي بوده و تعداد 30 نفر از بيماراني كه در طي ماه هاي خرداد و تير 1382 با شكايت سردرد تنشي مزمن به درمانگاه و يك گروه كنترل نورولوژي بيمارستان علوي و نيز مطب هاي خصوصي مراجعه كرده بودند به طور تصادفي انتخاب و در دو گروه آزمايشي و يك گروه كنترل وارد مطالعه شدند. بيماران شركت كننده درگروه اول، تحت آموزش ايمن سازي در مقابل استرس و آزمودني هاي گروه دوم نيز تحت دارو درماني قرار گرفتند. آزمودني هاي گروه سوم به عنوان گروه تلقي شده و هيچ مداخله اي دريافت نكردند. شاخص هاي سردرد (فراواني، شدت و مدت سردرد) براي كل آزمودني ها، در سه مرحله زماني پيش از درمان، پس از درمان و پي گيري يك ماهه،با استفاده از ابزار روزنگار سردرد، مورد ارزيابي واقع گرديدند. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از روش هاي آمار استباطي، تحليل واريانس يك طرفه و مقايسه هاي زوجي LSD تجزيه و تحليل گرديد.
يافته ها: نتايج بدست آمده از آناليز واريانس يك طرفه نشان داد كه در درمان سردردهاي تنشي مزمن هر دو روش مورد مطالعه يعني روش ايمن سازي در مقابل استرس و دارو درماني موثر هستند ولي مقايسه اي اين دو گروه نشان داد كه گروه تحت آموزش ايمن سازي، از لحاظ ميزان تاثير بر روي كاهش شاخص مدت زمان دوام علايم سردرد با گروه تحت دارو درماني با گروه كنترل تفاوت معني داري دارد (p<0.05) ولي از لحاظ شاخص هاي مربوط به فراواني و شدت سردرد بين اين دو گروه تفاوت معني داري وجود ندارد.
نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه ميزان اثربخشي آموزش ايمن سازي در مقابل استرس نسبت به دارو درماني، در درمان سردردهاي تنشي در كاهش مدت زمان دوام علايم سردرد بيشتر است.