بهينه سازي روش استخراج DNA در بادام (.Amygdalus spp)

مقاله حاضر به ارايه روشي ساده جهت استخراج DNA ژنومي از گياهان داراي متابوليتهاي ثانويه زياد مي پردازد. در اين روش برگهاي جوان و برگهاي نسبتا مسن از گونه هاي مختلف بادام وحشي و نيز ارقام اهلي، به عنوان مواد گياهي، مورد بررسي قرار گرفتند. در اين روش از SDS (به جاي CTAB كه عمدتا براي استخراج DNA گياهان حاوي پلي ساكاريد زياد بكار مي رود و نيز ساركوسيل كه داراي هزينه نسبتا بالايي مي باشند)،نمك NaCl با غلظت نسبتا زياد جهت حذف پلي ساكاريدها، PVP به منظور حذف مواد پلي فنلي، RNase براي از بين بردن RNA و دو تا سه مرتبه استخراج به وسيله كلروفرم:‌ايزوآميل الكل، استفاده گرديد. ميانگين عملكرد DNA بدست آمده از اين روش به صورت 50mg/g بافت برگي 70mg/g بافت برگي جوان و 30mg/g بافت برگي نسبتا مسن) بود. DNA استخراج شده بدين روش از تقريبا 100mg برگ گياه، با استفاده از دستگاه اسپكتروفتومتر و نيز ژل آگارز آزمايش (ارزيابي) گرديد و كيفيت و كميت مناسب و قابل قبولي رانشان داد. تمامي اين DNA ها به طور كاملا موفقيت آميزي در واكنشهاي PCR (به ميزان 0.5ng/ml محلول واكنش) قابل تكثير بودند. بنابراين به دليل سادگي، كميت و كيفيت مناسب DNA بدست آمده و هزينه نسبتا كمتر، استفاده از اين روش براي ساير گياهان خانواده Rosaceae و احتمالا خانواده هاي ديگري كه استخراج DNA آنها با مشكل همراه است، مفيد خواهد بود.