هر چند عوامل متعددي در تشكيل بيابان دخالت دارند، ولي نقش پوشش گياهي به لحاظ انعكاس شرايط محيط طبيعي در شناسايي و تفكيك مناطق بياباني به خوبي آشكار است. به ديگر سخن اثر مشترك عوامل محيطي را در بروز و ظهور پديده هاي مختلف مي توان در پوشش گياهي هر ناحيه جستجو كرد. با توجه به نقش بارز پوشش گياهي در تفكيك و شناسايي مناطق بياباني در مقاله حاضر حدود بيابانهاي استان يزد از اين جنبه تعيين شده است. براي پرهيز از گسترش دامنه مطالعات، سطوح مورد مطالعه در استان از اولين ارتفاعات مسلط به دشت تا انتهاي مخروط افكنه مد نظر قرار گرفت. در اين محدوده ضمن تعيين تيپ هاي گياهي غالب و برخي از ويژگي هاي مهم محيطي آنها نقشه مربوطه به صورت رقومي در محيط GIS تهيه شد، بعد با استفاده از اطلاعات موجود و با توجه به ويژگيهاي عمومي هر يك از تيپ هاي گياهي و مناطق رويشي، محدوده اراضي بياباني از غيربياباني تفكيك گرديد و بر اين اساس نقشه بيومهاي بياباني استان يزد تهيه شد. در محدوده مورد مطالعه در مجموع 86 تيپ گياهي تفكيك گرديد كه با توجه به ويژگي اختصاصي آنها، 47 تيپ معرف بيومهاي بياباني، 29 تيپ معرف بيومهاي غيربياباني و 10 تيپ باقيمانده، تيپ هايي هستند كه هم در بيومهاي بياباني غير بيابان پراكنش دارند. بيابانهاي استان يزد از ديدگاه پوشش گياهي داراي مساحتي حدود 4297700 هكتار هستند كه 58.8 درصد از سطح استان را در برمي گيرد.